آشنایی با ارز دیجیتال و مفاهیم پایه بلاک‌چین

جهان امروز در آستانه گذار به دوره‌ای جدید است که فناوری مالی (فین‌تک) و ارزهای دیجیتال بخش مهمی از آن را تشکیل می‌دهند. ارزهای دیجیتال که اولین و معروف‌ترینشان بیت‌کوین است، پول‌هایی الکترونیکی هستند که بر بستر شبکه‌های غیرمتمرکز (بلاک‌چین) اجرا می‌شوند. این سیستم جدید برخلاف پول‌های سنتی به جای دولت‌ها یا بانک‌ها توسط جامعه کاربران کنترل می‌شود . هم‌اکنون بیش از ۲۵ هزار ارز دیجیتال مختلف وجود دارد و ارزش کل بازار رمزارزها تا سال ۲۰۲۵ حدود ۲٫۷۶ تریلیون دلار برآورد شده است . با توجه به اهمیت فزاینده این فناوری در اقتصاد جهانی و رشد روزافزون محبوبیت آن، مطالعه اصول و مفاهیم پایه ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین برای هر سرمایه‌گذار یا علاقه‌مند تازه‌وارد ضروری است.

در این مقاله تلاش می‌شود با زبان ساده و صمیمی، مفاهیم کلیدی حوزه ارز دیجیتال و بلاک‌چین توضیح داده شوند تا خواننده بتواند با دیدی روشن و شناخت کافی وارد این دنیای نوظهور شود.

ارز دیجیتال چیست؟

«رمزارز» (Cryptocurrency) اصطلاحی است برای توصیف پول‌های دیجیتالی که فقط در فضای مجازی وجود دارند و با روش‌های پیچیده رمزنگاری (Cryptography) امن می‌شوند. برخلاف پول‌های سنتی که دولت‌ها یا بانک‌ها آن‌ها را چاپ و منتشر می‌کنند، رمزارزها ماهیتی غیرمتمرکز دارند و توسط هیچ نهاد مرکزی کنترل نمی‌شوند . هر تراکنش رمزارز در دفترکل توزیع‌شده‌ای ثبت می‌شود که متعلق به همه اعضای شبکه است و همین امر امنیت و شفافیت تراکنش‌ها را تضمین می‌کند. به طور خلاصه، رمزارزها واسطه‌های تبادل دیجیتالی هستند؛ یعنی همان کارکرد پول سنتی را دارند، اما به شکل کاملاً الکترونیکی و در بستر بلاک‌چین .

به عنوان مثال، اولین رمزارز محبوب «بیت‌کوین» است که در سال ۲۰۰۹ میلادی عرضه شد . همهٔ تراکنش‌های بیت‌کوین در زنجیره‌ای از بلوک‌ها ثبت می‌شوند و ماینرها (دستگاه‌های قدرتمند کامپیوتری) برای تایید و ثبت تراکنش‌ها با هم رقابت می‌کنند. با وجود بازار رو به رشد رمزارزها، هدف اصلی بسیاری از آن‌ها هنوز همان ویژگی‌های پول یعنی ابزار مبادله، ذخیره ارزش و محاسبه واحد است . بنابراین می‌توان گفت ارز دیجیتال نوعی جدید و امن‌شده از پول است که برای خرید و فروش کالا و خدمات یا سرمایه‌گذاری به کار می‌رود.

فناوری بلاک‌چین چیست و چگونه کار می‌کند؟

«بلاک‌چین» (Blockchain) فناوری پایه و اساسی پشت رمزارزهاست. بلاک‌چین در واقع یک دفترکل توزیع‌شده است که تمامی تراکنش‌های مربوط به یک ارز دیجیتال را در قالب بلوک‌هایی زنجیروار ثبت می‌کند . هر بلوک شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها و یک شناسه (هش) منحصربه‌فرد است که با به هم متصل کردن این بلوک‌ها به شکل زنجیره، امکان تغییر یا حذف اطلاعات تقریبا غیرممکن می‌شود . این ساختار توزیع‌شده یعنی همه شرکت‌کنندگان شبکه (گره‌ها) نسخه‌ای از این دفترکل را دارند و سوابق تراکنش‌ها توسط همه قابل مشاهده و تایید است . به همین دلیل بلاک‌چین می‌تواند بدون نیاز به یک نهاد مرکزی (مثل بانک) تراکنش‌ها را ایمن و غیرقابل‌تقلب ثبت کند.

برای توضیح ساده‌تر، تصور کنید هر بار که تراکنشی انجام می‌شود (مثلا ارسال بیت‌کوین از یک نفر به نفر دیگر)، این تراکنش به‌صورت رمزنگاری‌شده برای شبکه ارسال می‌شود. همه‌ی گره‌ها در شبکه آن را دریافت می‌کنند و صحت آن را بررسی می‌کنند (مثلا بررسی می‌کنند فرستنده موجودی کافی دارد). سپس ماینرها یا اعتبارسنج‌ها تراکنش‌ها را در بلوک‌هایی قرار می‌دهند و با استفاده از روش‌های توافقی مانند اثبات کار یا اثبات سهام، بلوک جدیدی را تولید می‌کنند و به زنجیره اضافه می‌کنند . پس از این اضافه شدن، اطلاعات بلوک جدید برای همیشه در دفترکل ثبت می‌شود و عملاً قابل تغییر نیست . به این ترتیب امنیت، شفافیت و عدم وابستگی به یک مرجع متمرکز ویژگی اصلی بلاک‌چین است.

مزایا و معایب رمزارزها

رمزارزها مانند هر فناوری نوظهور دیگری مزایا و معایب خود را دارند. از جمله مزایا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بدون‌ واسطه بودن و دسترسی جهانی: رمزارزها تراکنش‌ها را بدون نیاز به بانک یا نهاد واسط انجام می‌دهند. هر کسی از هر نقطه دنیا فقط با اینترنت می‌تواند در شبکه رمزارز مشارکت کند. همچنین در مناطقی که خدمات بانکی ضعیف است، رمزارزها ابزار مالی جایگزینی ایجاد می‌کنند .
• امنیت و شفافیت بالاتر: ساختار غیرمتمرکز بلاک‌چین باعث می‌شود حمله و تقلب بسیار دشوار باشد. در بسیاری از پروژه‌ها اطلاعات تراکنش‌ها بین همه شرکت‌کنندگان به اشتراک گذاشته شده و تایید می‌شود که این امر امنیت را بالا می‌برد .
• هزینه و سرعت تراکنش کمتر: ارسال پول بین‌المللی با رمزارزها اغلب ارزان‌تر و سریع‌تر از روش‌های سنتی است. به‌عنوان مثال در شبکه بلاک‌چین تراکنش‌ها بدون نیاز به تبدیلات پیچیده بین ارزها انجام می‌شود و کارمزدها در بسیاری از موارد از کارمزدهای بانکی کمتر است .
• قابلیت سرمایه‌گذاری و بهره‌برداری: برخی رمزارزها گزینه‌هایی مانند «استیکینگ» (سهام‌گذاری) را فراهم می‌کنند تا کاربر بتواند از دارایی‌های دیجیتال خود، سود دریافت کند .

از سوی دیگر، رمزارزها معایبی نیز دارند که باید پیش از ورود به این حوزه مدنظر قرار گیرد:

• نوسان شدید قیمت: قیمت رمزارزها معمولاً بسیار پرنوسان است. این بدان معناست که می‌توان سرمایه زیادی کسب کرد، اما خطر از دست رفتن سرمایه هم بالاست . بسیاری از پروژه‌ها هنوز در مراحل اولیه‌اند و معلوم نیست ایده‌هایشان به‌صورت کامل محقق شود؛ بنابراین ریسک سرمایه‌گذاری در آن‌ها بالاست .
• مسائل امنیتی و کلاهبرداری: با اینکه خود بلاک‌چین امن است، اما حملات سایبری به صرافی‌ها یا اشتباهات کاربری (مثل گم کردن کلید خصوصی) می‌تواند منجر به از دست رفتن دارایی شود. از طرف دیگر، بسیاری افراد تازه‌وارد ممکن است در برابر تبلیغات اغواکننده و پروژه‌های پرریسک آسیب‌پذیر باشند.
• مصرف انرژی و اثرات زیست‌محیطی: برخی رمزارزها (مثل بیت‌کوین) برای تأیید تراکنش‌ها و استخراج از الگوریتم پرمصرف «اثبات کار» استفاده می‌کنند و انرژی زیادی مصرف می‌کنند. برای مثال، طبق پژوهش دانشگاه کمبریج استخراج بیت‌کوین بیش از دو برابر روشنایی مسکونی آمریکا برق مصرف می‌کند .
• نامشخص بودن وضعیت قانونی: هنوز بسیاری از کشورها با مقررات مشخصی برای رمزارزها مواجه نیستند. تغییرات ناگهانی در قوانین می‌تواند بر قیمت‌ها و دسترسی به رمزارزها تاثیر بگذارد .

در مجموع باید توجه داشت که رمزارزها فناوری جدیدی هستند و سرمایه‌گذاری در آن‌ها نیازمند آگاهی کامل از مزایا و خطرات است.

تفاوت رمزارز با پول سنتی

پول‌های سنتی (فیات) و ارزهای دیجیتال هر دو به عنوان ابزار مبادله عمل می‌کنند اما ساختار و عملکرد متفاوتی دارند. پول فیات شکلی از پول قانونی است که توسط دولت یک کشور صادر می‌شود (مثلا ریال یا دلار) و ارزش آن وابسته به اعتبار آن دولت و اقتصاد کشور است . صدور پول‌های فیات توسط بانک‌های مرکزی کنترل می‌شود و برای جابجایی وجه معمولاً از بانک‌ها و واسطه‌های مالی استفاده می‌شود.

در مقابل، رمزارزها دارایی‌های کاملاً دیجیتالی هستند که در یک بلاک‌چین غیرمتمرکز ثبت می‌شوند . ارزش رمزارزها غالباً بر اساس عرضه و تقاضای بازار تعیین می‌شود و مستقل از اراده دولت‌هاست. سیاست انتشار رمزارزها (مثلا حداکثر تعداد واحدهای بیت‌کوین ۲۱ میلیون است) توسط پروتکل نرم‌افزاری مشخص شده و قابل تغییر توسط نهاد واحدی نیست. علاوه بر این، تراکنش‌های رمزارز مستقیماً بین کاربران و بدون نیاز به نهاد ثالث انجام می‌شود . به طور خلاصه، پول فیات از حمایت دولت برخوردار است و جابجایی آن معمولاً نیاز به نهادهای میانی دارد، در حالی که رمزارزها در شبکه‌های پخش‌شده فعال‌اند و معاملات «بدون واسطه» (trustless) بین افراد انجام می‌شود .

کیف پول دیجیتال چیست و چه انواعی دارد؟

«کیف پول دیجیتال» (Crypto Wallet) برنامه یا دستگاهی است که کلیدهای خصوصی و عمومی شما را ذخیره می‌کند تا امکان دسترسی به رمزارزها و مدیریت آن‌ها فراهم شود. توجه کنید که کیف پول، خود ارز دیجیتال را در خود ندارد؛ بلکه تنها امکان کنترل کوین‌ها را می‌دهد. به عبارتی، کیف پول مجموعه‌ای از آدرس‌ها و کلیدهای رمزنگاری است که به شما اجازه می‌دهد مالکیت رمزارزها را اثبات کنید و تراکنش ارسال یا دریافت را امضا کنید .

کیف پول‌های ارز دیجیتال انواع مختلفی دارند که مهم‌ترین آن‌ها به این شرح است :

• کیف پول سخت‌افزاری: یک دستگاه فیزیکی است که کلیدهای شما را به‌صورت آفلاین نگه می‌دارد. این کیف‌ها امنیت بالایی دارند زیرا کلید خصوصی هرگز به اینترنت متصل نمی‌شود، اما برای استفاده، باید دستگاه را به کامپیوتر یا موبایل وصل کنید . مثال آن «لجر» و «ترزور» هستند.
• کیف پول نرم‌افزاری: برنامه‌ای است که روی رایانه یا موبایل نصب می‌شود. وقتی این کیف پول به اینترنت وصل باشد («کیف پول داغ») امکان ارسال و دریافت آسان را می‌دهد؛ اما در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیرتر است. این کیف‌ها معمولا رایگان هستند و کار کردن با آن‌ها راحت است .
• کیف پول تحت وب: وب‌سایت‌هایی هستند که کلیدها را روی سرورهای خود نگه می‌دارند (معمولا کیف پول صرافی). این کیف‌ها همیشه آنلاین («داغ») هستند و دسترسی آسان دارند، اما اعتماد شما باید به سرویس‌دهنده باشد، چون کنترل کلیدها دست شما نیست .
• کیف پول کاغذی: روشی بسیار ساده و امن برای نگهداری آفلاین است. در این روش کلید خصوصی شما به‌صورت یک کد یا QR بر روی کاغذ چاپ می‌شود و در جای امن نگهداری می‌شود. از آنجا که این روش کاملا آفلاین است، امنیت بالایی دارد اما اگر کاغذ گم شود یا آسیب ببیند، دارایی قابل بازیابی نیست .

انتخاب بهترین کیف پول بستگی به نیاز شما دارد. برای شروع، کیف پول‌های نرم‌افزاری موبایل یا دسکتاپ مناسب و راحت‌اند. اگر قصد ذخیره مقادیر زیاد را دارید، کیف پول سخت‌افزاری امنیت بالاتری فراهم می‌کند . در همه حال، کلید خصوصی خود را حتما امن نگه دارید (از آن پشتیبان بگیرید) تا در صورت بروز مشکل بتوانید به دارایی خود دسترسی داشته باشید.

شبکه‌های بلاک‌چین و نحوه انجام تراکنش‌ها

شبکه‌های بلاک‌چین از مجموعه‌ای گره یا همان نود (کامپیوتر) تشکیل شده‌اند که با همکاری هم یک دفترکل مشترک را نگهداری می‌کنند. هر بار که تراکنشی انجام می‌شود، ابتدا فرستنده آن را به شبکه پخش می‌کند. این تراکنش حاوی آدرس مبدا و مقصد و مبلغ است و توسط فرستنده با کلید خصوصی‌اش امضا می‌شود تا ثابت کند واقعا دارنده دارایی است . سایر گره‌ها این تراکنش را دریافت و صحت امضا و کافی بودن موجودی را بررسی می‌کنند. در صورتی که تراکنش معتبر باشد، در لیست تراکنش‌های دریافتی ذخیره می‌شود.

ماینرها یا اعتبارسنج‌ها وظیفه دارند تراکنش‌های معتبر را در بلوک جمع‌آوری کنند. آنها با حل یک مسئله‌ی پیچیده ریاضی (در اثبات کار) یا با رویه‌ای دیگر (اثبات سهام) بخت خود را برای اضافه کردن بلوک جدید به زنجیره امتحان می‌کنند . اولین ماینری که مسئله را حل کند، بلوکی حاوی تراکنش‌ها را به بلاک‌چین اضافه می‌کند. پس از این مرحله، تراکنش‌ها به‌صورت رسمی تأییدشده در دفترکل ثبت می‌شوند و موجودی حساب‌ طرفین به‌روزرسانی می‌شود . از آن لحظه دیگر نمی‌توان اطلاعات آن بلوک را تغییر داد .

فرایند توزیع و تایید تراکنش به این معنی است که همه اعضا می‌توانند از صحت اطلاعات مطمئن باشند و نیازی به اعتماد به یک نهاد واسط نیست . به عنوان مثال، اگر «علی» قصد انتقال ۰٫۵ بیت‌کوین به «مینا» را داشته باشد، این تراکنش وارد یک بلوک شده، ماینرها با انجام محاسبات ریاضی بلوک را پیدا می‌کنند و در نهایت این انتقال بدون دخالت بانک یا واسطه‌ای در زنجیره بلوک ثبت می‌شود. در این حالت تایید تراکنش ممکن است دقایقی طول بکشد، اما پس از تایید، امکان تقلب یا بازگرداندن تراکنش عملا وجود ندارد.

مفهوم استخراج (ماینینگ) چیست؟

«استخراج» یا «ماینینگ» (Mining) به فرایندی گفته می‌شود که در آن تراکنش‌های جدید در یک بلاک‌چین تایید شده و یک بلوک جدید به زنجیره اضافه می‌شود. به بیانی دیگر، ماینینگ وظیفه ثبت تراکنش‌ها در دفترکل توزیع‌شده بلاک‌چین را بر عهده دارد . این فرایند مانع از دوبار خرج شدن رمزارزها می‌شود و سرعت گردش پول دیجیتال را کنترل می‌کند.

ماینرها با استفاده از سخت‌افزارهای قدرتمند (معمولاً کارت‌های گرافیک یا دستگاه‌های مخصوص اسیک) بلوک جدیدی را ایجاد می‌کنند. آن‌ها باید یک مسأله ریاضی پیچیده (هَش کردن) را حل کنند تا شانس اضافه کردن بلوک جدید به شبکه را به دست آورند . حل این مسأله‌ها انرژی و زمان زیادی می‌برد و بنابراین به این فرایند به چشم استخراج طلا هم نگاه می‌شود. هرگاه یک ماینر موفق شود بلوکی را تولید کند، علاوه بر کارمزد تراکنش‌ها، مقدار مشخصی رمزارز جدید به عنوان پاداش دریافت می‌کند. به عنوان مثال، هر ماینر بیت‌کوین که بلاک جدیدی را به زنجیره اضافه کند، پاداش بیت‌کوین‌های جدید می‌گیرد .

نکته مهم این است که استخراج نیاز به تخصص و هزینه قابل‌توجه (از جمله برق) دارد. لذا امروزه بیشتر کاربران به جای استخراج مستقیم، از صرافی‌های آنلاین رمزارز خرید و فروش می‌کنند. برای استفاده‌های روزمره لازم نیست همه با استخراج سروکار داشته باشند؛ کافی است بدانید استخراج نحوه تولید رمزارز و تأمین امنیت شبکه است .

تفاوت کوین و توکن

در دنیای رمزارزها گاهی از واژگان «کوین» (Coin) و «توکن» (Token) به طور متفاوتی استفاده می‌شود. کوین عموماً به ارز دیجیتال بومی یک بلاک‌چین خاص گفته می‌شود. به عنوان مثال ارز بومی بلاک‌چین بیت‌کوین، همان بیت‌کوین (BTC) است؛ در بلاک‌چین اتریوم ارز اتریوم (ETH) کوین محسوب می‌شود . کوین‌ها مانند پول عمل کرده و عمدتاً به عنوان ابزار مبادله یا ذخیره ارزش استفاده می‌شوند.

توکن اما یک دارایی دیجیتال است که روی بلاک‌چین یک کوین دیگر ساخته می‌شود . یعنی بلاک‌چین‌های اصلی (مثل اتریوم، بایننس اسمارت چین و…) اجازه ساخت و صدور توکن را می‌دهند. برای مثال صدها توکن بر بستر بلاک‌چین اتریوم ساخته شده‌اند (معروف‌ترین استاندارد آن ERC-20 است) . توکن‌ها معمولاً کاربردهای متنوعی دارند؛ برخی فقط پول دیجیتال هستند، برخی می‌توانند نشان‌دهنده دارایی واقعی باشند یا برای حق رأی و سایر عملکردها استفاده شوند . خلاصه اینکه هر بلاک‌چین یک ارز بومی (کوین) دارد، اما توکن می‌تواند روی بلاک‌چین‌های دیگر ایجاد شود و از آن‌ها برای موارد خاص (مثل دسترسی به خدمات، حق رأی در یک شبکه، یا نشان مالکیت یک دارایی) استفاده گردد .

مفهوم قرارداد هوشمند

«قرارداد هوشمند» (Smart Contract) برنامه‌ای خوداجرا است که شروط یک قرارداد را به صورت کد روی بلاک‌چین تعیین می‌کند و به صورت خودکار آن‌ها را اجرا می‌کند . به بیان ساده، قرارداد هوشمند مانند یک دستگاه فروش خودکار عمل می‌کند: وقتی مقدار پول مشخصی را در دستگاه قرار دهید و گزینه‌ای را انتخاب کنید، طبق برنامه‌نویسی شده کالا را به شما می‌دهد. به همین صورت در قرارداد هوشمند، وقتی شروط تعیین‌شده (مثلاً دریافت وجه) توسط طرفین محقق شود، کد مرتبط اجرا شده و نتایج مورد نظر (مثلاً انتقال دارایی) به طور خودکار انجام می‌شود .

قرارداد هوشمند به کاربران و کسب‌وکارها اجازه می‌دهد معاملات و توافق‌ها را بدون نیاز به شخص ثالث یا واسطه انجام دهند . از آنجا که اجرای آن شفاف و ثبت‌شده در بلاک‌چین است، امکان تقلب یا تغییر شروط وجود ندارد. این فناوری در واقع، پایه و اساس پلتفرم‌هایی مانند اتریوم است که با اجرای خودکار قراردادها امکاناتی مثل امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن‌های غیرمثلی (NFT) و… را فراهم آورده است.

معرفی پروژه‌های مهم بلاک‌چینی: بیت‌کوین، اتریوم، بایننس‌کوین

در این بخش به سه پروژه مشهور و بنیان‌گذار دنیای رمزارزها نگاهی می‌اندازیم و عملکرد کلی آن‌ها را توضیح می‌دهیم.

• بیت‌کوین (Bitcoin): بیت‌کوین اولین رمزارز غیرمتمرکز است که در سال ۲۰۰۹ توسط فرد یا گروهی ناشناس با نام مستعار «ساتوشی ناکاموتو» ارائه شد . شبکه بیت‌کوین بدون نیاز به بانک مرکزی عمل می‌کند و کاربران مستقیماً می‌توانند بیت‌کوین ارسال و دریافت کنند. همانند آنچه گفته شد، هر تراکنش بیت‌کوین در بلاک‌چین بیت‌کوین ثبت می‌شود و ماینرها با اثبات کار (قلمروی حل مسائل ریاضی) بلوک‌ها را می‌یابند و شبکه را امن نگه می‌دارند . حداکثر تعداد بیت‌کوین ۲۱ میلیون واحد تعیین شده و این محدودیت باعث شده برخی آن را به «طلای دیجیتال» تشبیه کنند. بیت‌کوین عمدتاً به عنوان یک ذخیره ارزش و پول دیجیتال استفاده می‌شود و در برخی کشورها حتی به عنوان واحد پول قانونی پذیرفته شده است (مثلا السالوادور) .
  
  
• اتریوم (Ethereum): اتریوم یک پلتفرم بلاک‌چین عمومی است که هدف اصلی آن اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز است . ارز بومی آن «اتر» (ETH) نام دارد. ایده اتریوم ابتدا در سال ۲۰۱۳ توسط «ویتالیک بوترین» مطرح شد و در سال ۲۰۱۵ شبکه آن فعال شد . اتریوم علاوه بر ارسال و دریافت رمزارز، محیط اجرای برنامه‌هایی را فراهم کرده که بدون واسطه به کاربران خدمات مالی، بازی، هنر دیجیتال (NFT) و… ارائه می‌دهند . به همین دلیل بسیاری توکن‌ها و پروژه‌های دیفای (مالی غیرمتمرکز) و NFT بر بستر اتریوم ساخته شده‌اند. یک نقطه عطف مهم برای اتریوم، ارتقای به «اثبات سهام» در سپتامبر ۲۰۲۲ بود که مصرف انرژی شبکه را تا ۹۹٪ کاهش داد . اتریوم اکنون دومین رمزارز بزرگ جهان از نظر حجم بازار است .
  
  
• بایننس‌کوین (BNB): بایننس‌کوین رمزارزی است که توسط صرافی بزرگ بایننس ایجاد شده است . این ارز ابتدا در سال ۲۰۱۷ به شکل یک توکن ERC-20 روی بلاک‌چین اتریوم منتشر شد و سپس روی بلاک‌چین اختصاصی بایننس (BNB Chain) منتقل شد . مهم‌ترین کاربرد BNB پرداخت کارمزد معاملات در صرافی بایننس است؛ کاربران هنگام پرداخت کارمزد با BNB از تخفیف برخوردار می‌شوند . علاوه بر این، می‌توان BNB را مانند سایر رمزارزها در صرافی‌ها خرید و فروش کرد یا برای پرداخت‌ها و خدمات در برخی پلتفرم‌ها استفاده نمود. بایننس‌کوین به مرور نقش‌های دیگری مانند شرکت در پروژه‌های دیفای و بازی‌های بلاک‌چینی را نیز پیدا کرده است.

نتیجه‌گیری

در پایان باید تاکید کرد که دنیای ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین همچنان در حال رشد سریع است و فرصت‌های بسیاری را پیش روی افراد قرار داده است. از سوی دیگر، بی‌توجهی به یادگیری اصولی این حوزه می‌تواند سرمایه‌گذاران تازه‌کار را با خطرات قابل توجهی مواجه کند. بنابراین قبل از ورود به این بازار باید مفاهیم پایه را به خوبی درک کرد و به تدریج با پروژه‌ها و ریسک‌های مختلف آشنا شد . تنها در این صورت است که می‌توان با اطمینان و آگاهی وارد سرمایه‌گذاری در رمزارزها شد و از امکانات نوآورانه بلاک‌چین بهره برد.

تمامی مفاهیم را به صورت کامل و جداگانه میتوانید در بخش مقاله های آموزشی مطالعه کنید.

سوالات متداول

استخراج فرایندی است که در آن تراکنش‌ها در بلاک‌چین تایید و رمزنگاری می‌شوند تا بلوک جدید ایجاد شود . ماینرها با سخت‌افزارهای قدرتمند به حل معادلات پیچیده می‌پردازند و به ازای هر بلوکی که موفق شوند اضافه کنند، رمزارز جدید به دست می‌آورند. به بیان ساده، استخراج شبیه کندن معدن طلا است؛ برای یافتن «سکه»های دیجیتال باید تلاش محاسباتی زیادی کرد. این کار به تخصص و برق زیاد نیاز دارد و لزوماً برای همه کاربران لازم نیست (اغلب کاربران به جای استخراج، به سادگی رمزارز می‌خرند و استفاده می‌کنند).

منابع

•  What is Cryptocurrency and how does it work? (Kaspersky)
•  Blockchain: One of History’s Greatest Inventions? (Investopedia)
•  Fiat vs. Crypto & Digital Currencies: Full Guide (Gemini)
•  How Does a Blockchain Transaction Work? (LCX)
•  Mining Explained: How Crypto Mining Works (Freeman Law)
•  What Are Smart Contracts? (Investopedia)