مقدمه
در دنیای ارزهای دیجیتال(دارایی‌های دیجیتال)، اصطلاحات زیادی وجود دارد که گاهی ممکن است کاربران تازه‌کار را گیج کند. یکی از رایج‌ترین سردرگمی‌ها بین دو واژه‌ی «توکن» و «کوین» رخ می‌دهد. شاید بارها شنیده باشید که فردی می‌گوید: «من توکن بیت‌کوین خریدم» یا «این کوین جدید خیلی رشد کرده»، اما آیا واقعاً این اصطلاحات درست به کار می‌روند؟
شناخت تفاوت بین کوین و توکن نه تنها برای درک بهتر مفاهیم ارز دیجیتال(دارایی دیجیتال) اهمیت دارد، بلکه می‌تواند از اشتباهات پرهزینه در سرمایه‌گذاری هم جلوگیری کند. وقتی بدانید یک دارایی دیجیتال دقیقاً در کدام دسته قرار می‌گیرد، راحت‌تر می‌توانید نحوه کار آن، نقش آن در شبکه بلاکچین، و حتی آینده آن را تحلیل کنید.
بسیاری از پروژه‌ها در دنیای کریپتوکارنسی با استفاده از توکن‌ها راه‌اندازی می‌شوند، در حالی‌که کوین‌ها معمولاً ارزهای اصلی یک بلاکچین مستقل هستند. این تفاوت بنیادین باعث می‌شود تا کوین و توکن نه تنها از نظر فنی، بلکه از نظر کاربرد، امنیت، و سرمایه‌گذاری نیز با یکدیگر تفاوت‌های مهمی داشته باشند.
در این مقاله از وبلاگ صرافی ارز دیجیتال تیبوبیت، با زبانی ساده و روان تفاوت‌های کلیدی بین کوین و توکن را برای شما توضیح می‌دهیم. اگر تازه، وارد بازار رمزارزها(رمزدارایی‌ها) شده‌اید یا به دنبال درک دقیق‌تری از دارایی‌های دیجیتال هستید، این راهنما مخصوص شماست. تا پایان همراه ما باشید تا با دیدی بازتر وارد دنیای ارزهای دیجیتال(دارایی‌های دیجیتال) شوید.
کوین چیست؟
کوین در دنیای ارزهای دیجیتال به چه معناست؟
کوین (Coin) در دنیای ارزهای دیجیتال(دارهایی‌های دیجیتال) به نوعی دارایی گفته می‌شود که روی یک بلاکچین مستقل ساخته شده و معمولاً نقش ارز بومی همان شبکه را دارد. به زبان ساده، اگر یک رمزارز(رمزدارایی) دارای بلاکچین اختصاصی باشد، به آن کوین گفته می‌شود. شناخته‌شده‌ترین نمونه کوین، بیت‌کوین (Bitcoin) است که هم‌نام شبکه بلاکچین خود بوده و نخستین ارز دیجیتال(دارایی دیجیتال) جهان به شمار می‌رود.
اما بیت‌کوین تنها کوین موجود نیست. رمزارزهایی(رمزدارایی‌هایی) مانند اتریوم (ETH)، لایت‌کوین (LTC)، مونرو (XMR)، سولانا (SOL) و کاردانو (ADA) نیز همگی کوین هستند، زیرا روی شبکه‌های بلاکچینی اختصاصی خود فعالیت می‌کنند.
ویژگی‌های اصلی کوین‌ها
برای درک بهتر مفهوم کوین، اجازه دهید ویژگی‌های کلیدی آن را بررسی کنیم:
دارای بلاکچین مستقل
مهم‌ترین تفاوت کوین با توکن در این است که کوین روی یک شبکه بلاکچینی اختصاصی اجرا می‌شود. یعنی تراکنش‌ها، قوانین شبکه، و ساختار امنیتی آن، تحت کنترل بلاکچین خودش است.
نقش به‌عنوان واحد پول دیجیتال
کوین‌ها معمولاً به‌عنوان یک ارز(دارایی) کاربرد دارند. می‌توان از آن‌ها برای پرداخت، ذخیره ارزش، انتقال دارایی یا حتی پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در شبکه استفاده کرد. برای مثال، در شبکه اتریوم برای انجام هر تراکنش، باید کارمزد را با کوین ETH پرداخت کنید.
غیرمتمرکز و مستقل
بلاکچین‌هایی که کوین‌ها را میزبانی می‌کنند، اغلب به‌صورت غیرمتمرکز عمل می‌کنند. یعنی هیچ نهاد واحدی کنترل کامل بر آن‌ها ندارد و اطلاعات تراکنش‌ها به‌صورت عمومی و شفاف قابل بررسی است.
دارای امنیت بالا
به دلیل استفاده از شبکه‌های بلاکچینی بزرگ، کوین‌ها معمولاً از سطح امنیت بالاتری نسبت به توکن‌ها برخوردارند. مثلاً بیت‌کوین یکی از امن‌ترین شبکه‌های جهان را دارد که میلیون‌ها نود در آن فعالیت می‌کنند.
مثال‌هایی از کوین‌ها
در جدول زیر می‌توانید چند مورد از کوین‌های شناخته‌شده را مشاهده کنید:
چرا کوین‌ها اهمیت دارند؟
کوین‌ها اغلب به‌عنوان «زیرساخت اصلی» بازار ارزهای دیجیتال(دارایی‌های دیجیتال) شناخته می‌شوند. آن‌ها ستون فقرات بسیاری از فناوری‌های غیرمتمرکز هستند که بدون آن‌ها، امکان اجرای بسیاری از پروژه‌های دیگر وجود نداشت. اگر در حال شروع فعالیت در بازار کریپتو هستید، درک عمیق از نحوه عملکرد کوین‌ها اولین گام برای سرمایه‌گذاری موفق است.
توکن چیست و چگونه کار می‌کند؟
توکن چیست؟
توکن (Token) در دنیای ارزهای دیجیتال(دارایی‌های دیجیتال) به دارایی‌ای گفته می‌شود که روی یک بلاکچین موجود ساخته شده و برخلاف کوین، بلاکچین اختصاصی ندارد. توکن‌ها برای مقاصد مختلفی مثل پرداخت، حاکمیت در یک پلتفرم، حق عضویت، یا حتی دسترسی به خدمات خاص استفاده می‌شوند.
به بیان ساده، اگر کوین‌ها را به عنوان ارزهای(داریی‌های) بومی شبکه‌های بلاکچینی در نظر بگیریم، توکن‌ها مانند اپلیکیشن‌هایی هستند که روی آن شبکه‌ها ساخته شده‌اند. توکن‌ها برای اجرای خود به زیرساخت بلاکچین‌های دیگر، مانند اتریوم یا بایننس اسمارت چین (BSC)، وابسته هستند.
توکن‌ها چگونه ایجاد می‌شوند؟
ایجاد توکن بسیار ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر از ایجاد یک کوین است. به لطف فناوری قرارداد هوشمند (Smart Contract)، توسعه‌دهندگان می‌توانند تنها با چند خط کد، یک توکن جدید روی پلتفرم‌هایی مانند اتریوم (ERC-20) یا BSC (BEP-20) ایجاد کنند. همین موضوع باعث شده میلیون‌ها توکن مختلف در بازار رمزارزها(رمزدارایی‌ها) وجود داشته باشد.
برای مثال، توکن‌های محبوبی مثل تتر (USDT)، یونی‌سواپ (UNI) و چین‌لینک (LINK) همگی روی بلاکچین‌هایی مانند اتریوم ساخته شده‌اند.
ویژگی‌های اصلی توکن‌ها
وابسته به بلاکچین میزبان
توکن‌ها روی زیرساخت یک بلاکچین دیگر اجرا می‌شوند. این یعنی امنیت، اعتبار و مقیاس‌پذیری توکن کاملاً وابسته به شبکه‌ای مانند اتریوم یا سولاناست.
انعطاف‌پذیر و سریع در ایجاد
ایجاد توکن نیاز به ساخت یک بلاکچین جدید ندارد، بنابراین توسعه‌دهندگان می‌توانند سریع‌تر و با هزینه بسیار کمتر، پروژه‌های خود را راه‌اندازی کنند.
دارای تنوع در کاربرد
توکن‌ها می‌توانند برای اهداف مختلفی طراحی شوند:
- توکن‌های کاربردی (Utility Tokens): مثل BNB یا BAT
- توکن‌های امنیتی (Security Tokens): نشان‌دهنده سهام یا دارایی واقعی
- توکن‌های حاکمیتی (Governance Tokens): مانند UNI برای رای‌گیری در پروژه‌ها
- NFTها (توکن‌های غیرقابل تعویض): مثل BAYC، CryptoPunks
قابل انتقال و معامله
توکن‌ها معمولاً روی کیف پول‌های مختلف قابل ذخیره و انتقال هستند، البته در صورتی که آن کیف پول از استاندارد آن توکن پشتیبانی کند.(مثل ERC-20)
چند مثال از توکن‌های معروف
اهمیت شناخت توکن‌ها
توکن‌ها ستون اصلی بسیاری از پروژه‌های DeFi، GameFi و NFT هستند. امروزه بسیاری از استیبل‌کوین‌ها و توکن‌های بازی‌ها، به‌جای اینکه بلاکچین اختصاصی داشته باشند، صرفاً به‌صورت توکن روی بلاکچین‌های شناخته‌شده منتشر می‌شوند. بنابراین، شناخت عملکرد توکن‌ها به شما کمک می‌کند درک بهتری از اقتصاد پروژه‌ها داشته باشید و در انتخاب دارایی برای سرمایه‌گذاری، تصمیم هوشمندانه‌تری بگیرید.
تفاوت‌های کلیدی بین کوین و توکن
مقایسه کامل کوین و توکن؛ شباهت‌ها و تفاوت‌های بنیادی
در ظاهر، کوین و توکن هر دو به‌عنوان دارایی‌های دیجیتال شناخته می‌شوند و می‌توان آن‌ها را خرید، فروش یا در کیف پول ذخیره کرد. اما از نظر فنی، ساختاری، و کاربردی تفاوت‌های زیادی با هم دارند. برای آنکه بتوانید در بازار رمزارزها(رمزدارایی‌ها) با آگاهی بیشتری فعالیت کنید، شناخت دقیق این تفاوت‌ها ضروری است.
در این بخش، به‌صورت جزئی و با مثال‌های کاربردی تفاوت‌های کلیدی بین کوین و توکن را بررسی می‌کنیم.
جدول مقایسه کوین و توکن
تفاوت در سطح فنی و زیرساخت
کوین‌ها مانند یک سیستم عامل هستند که دیگران می‌توانند روی آن‌ها برنامه یا اپلیکیشن بسازند. آن‌ها بلاکچین مخصوص خود را دارند، تراکنش‌های خود را ثبت می‌کنند، و معمولاً نقشی حیاتی در امنیت شبکه ایفا می‌کنند.
در مقابل، توکن‌ها مانند برنامه‌هایی هستند که روی آن سیستم عامل اجرا می‌شوند. مثلاً، پروژه یونی‌سواپ یک توکن به نام UNI دارد که روی شبکه اتریوم ساخته شده است. این توکن نمی‌تواند خارج از شبکه اتریوم بدون استفاده از پل‌های بلاکچینی (Bridge) منتقل شود.
تفاوت در کاربردها
یکی دیگر از تفاوت‌های مهم بین کوین و توکن، در نحوه استفاده از آن‌هاست.
کاربردهای کوین:
- پرداخت هزینه‌های شبکه (Gas Fee)
- ذخیره و انتقال دارایی
- واحد پول اصلی شبکه
- بعضاً به‌عنوان دارایی ذخیره ارزش (مثل بیت‌کوین)
کاربردهای توکن:
- مشارکت در رأی‌گیری و تصمیم‌گیری (Governance)
- دسترسی به خدمات خاص پروژه‌ها مانند بازی‌ها یا پلتفرم‌های( DeFi)
- نمایش دارایی واقعی (مانند توکن‌های طلا یا سهام دیجیتال)
- پاداش‌دهی به کاربران در اکوسیستم پروژه
تفاوت در نحوه نگهداری و انتقال
برای نگهداری کوین‌ها، کیف پول شما باید با بلاکچین آن کوین سازگار باشد. مثلاً کیف پولی که از شبکه بیت‌کوین پشتیبانی می‌کند، نمی‌تواند توکن‌های ERC-20 را نگهداری کند و بالعکس.
توکن‌ها معمولاً با استانداردهای خاصی طراحی می‌شوند. معروف‌ترین استانداردها عبارتند از:
- (ERC-20)توکن‌های اتریوم
- (BEP-20) توکن‌های بایننس اسمارت چین
- (ERC-721 , ERC-1155) توکن‌های NFT
برای ذخیره این توکن‌ها، باید از کیف پولی استفاده کنید که با آن استاندارد همخوانی داشته باشد (مثلاً متامسک یا تراست والت).
اشتباهات رایج کاربران تازه‌کار
اشتباه گرفتن توکن با کوین در هنگام انتقال
بسیاری از کاربران هنگام ارسال یک توکن، آن را به آدرس کیف پولی می‌فرستند که فقط از کوین پشتیبانی می‌کند. این کار ممکن است منجر به از دست دادن دارایی شود.
سرمایه‌گذاری بدون شناخت نوع دارایی
بعضی از کاربران روی پروژه‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که صرفاً یک توکن هستند، بدون آنکه بدانند پروژه پشت آن چقدر واقعی یا قابل اعتماد است.
نگهداری توکن روی کیف پول اشتباه
اگر توکن ERC-20 را در کیف پولی ذخیره کنید که فقط از بیت‌کوین پشتیبانی می‌کند، آن دارایی دیگر در دسترس نخواهد بود.
چرا این تفاوت‌ها مهم هستند؟
درک تفاوت بین توکن و کوین به شما کمک می‌کند:
- نوع دارایی خود را به‌درستی مدیریت کنید
- از اشتباهات فنی جلوگیری کنید
- تصمیمات آگاهانه‌تری در سرمایه‌گذاری بگیرید
- کیف پول، شبکه و صرافی مناسبی انتخاب کنید
این دانش برای هر فردی که قصد ورود جدی به بازار رمزارزها(رمزدارایی‌ها) را دارد، حیاتی است. اشتباه در تشخیص این تفاوت‌ها می‌تواند منجر به ضررهای مالی یا از بین رفتن کامل دارایی شود.
کاربردها و نقش کوین و توکن در اکوسیستم ارزهای دیجیتال
چرا کوین و توکن‌ها مهم هستند؟
در ظاهر، کوین و توکن‌ها فقط دارایی‌های دیجیتال قابل معامله‌اند، اما در واقعیت، آن‌ها نقش‌های بسیار گسترده‌تر و اساسی‌تری در اکوسیستم ارزهای دیجیتال(داریی‌های دیجیتال) ایفا می‌کنند. بدون وجود این دو نوع دارایی، بسیاری از پروژه‌ها، خدمات غیرمتمرکز و حتی مفاهیمی مثل متاورس، DeFi، یا DAO عملاً معنا نداشتند.
در این بخش، به کاربردهای کلیدی و نقش حیاتی کوین و توکن‌ها در توسعه زیرساخت‌های بلاکچینی می‌پردازیم.
کاربردهای کوین‌ها
واحد پرداخت در شبکه‌های بلاکچین
بزرگ‌ترین کاربرد کوین‌ها، استفاده از آن‌ها به‌عنوان ارز(دارایی) بومی شبکه است. برای مثال، در شبکه اتریوم، برای پرداخت کارمزد هر تراکنش، باید از ETHاستفاده کرد.
ذخیره ارزش (Store of Value)
برخی از کوین‌ها مانند بیت‌کوین به‌دلیل کمیابی و ساختار امنیتی خاص خود، به‌عنوان «طلای دیجیتال» شناخته می‌شوند. بسیاری از سرمایه‌گذاران بزرگ بیت‌کوین را وسیله‌ای برای حفظ ارزش در بلندمدت می‌دانند.
تسویه سریع و بین‌المللی
به کمک کوین‌هایی مانند لایت‌کوین (LTC) یا سولانا (SOL)، کاربران می‌توانند در عرض چند ثانیه و با کارمزد بسیار کم، مبالغ بزرگی را به‌صورت جهانی ارسال کنند. این ویژگی آن‌ها را به گزینه‌ای جذاب برای پرداخت‌های بین‌مرزی تبدیل کرده است.
تأمین امنیت شبکه
در بسیاری از بلاکچین‌ها مانند بیت‌کوین و اتریوم، ماینرها یا ولیدیتورها برای حفظ امنیت شبکه، از طریق کوین‌های شبکه پاداش دریافت می‌کنند. بنابراین، خود کوین‌ها ابزار انگیزشی برای مشارکت در امنیت شبکه هستند.
کاربردهای توکن‌ها
دسترسی به خدمات در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps)
توکن‌ها معمولاً نقش «سوخت نرم‌افزار» را در پلتفرم‌های غیرمتمرکز ایفا می‌کنند. مثلاً در پلتفرم‌های دیفای مانند Aave یا Compound ، توکن‌ها برای وام‌گیری، تأمین نقدینگی و کسب سود استفاده می‌شوند.
نقش در حاکمیت پروژه (Governance)
برخی توکن‌ها به دارندگان خود حق رأی در تصمیم‌گیری‌های مهم پروژه را می‌دهند. برای نمونه، توکن UNI به کاربران یونی‌سواپ اجازه می‌دهد در سیاست‌های آینده پروتکل رأی بدهند.
پاداش‌دهی و تشویق کاربران
بسیاری از پروژه‌ها برای جذب کاربران، توکن‌های خود را به‌عنوان پاداش ارائه می‌دهند. این پاداش‌ها ممکن است در قالب ایردراپ، ییلد فارمینگ یا سایر روش‌های انگیزشی باشد.
توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT)
NFTها نوع خاصی از توکن‌ها هستند که برای اثبات مالکیت اقلام دیجیتال منحصربه‌فرد استفاده می‌شوند. این توکن‌ها در بازی‌ها، هنر دیجیتال، بلیت‌های متاورسی و کلکسیون‌ها کاربرد دارند.
نمایش دارایی‌های واقعی (توکنیزاسیون)
با استفاده از توکن‌ها می‌توان دارایی‌های واقعی مثل طلا، املاک یا حتی سهام شرکت‌ها را به‌صورت دیجیتال و قابل معامله روی بلاکچین عرضه کرد. این فرآیند، توکنیزاسیون (Tokenization) نام دارد.
تعامل بین کوین و توکن در دنیای واقعی
برای مثال، فرض کنید شما در حال استفاده از یک پلتفرم غیرمتمرکز هستید که روی شبکه اتریوم ساخته شده، برای انجام هر تراکنش، باید کارمزد را با ETH پرداخت کنید (کوین). اما برای مشارکت در تصمیم‌گیری پروژه یا استفاده از امکانات ویژه، باید توکن داخلی پلتفرم مثلاً (UNI)را داشته باشید. این ترکیب کوین و توکن، به شکل‌گیری یک اکوسیستم پویا و منسجم کمک می‌کند.
نقش کلیدی در آینده اقتصاد دیجیتال
توکن‌ها و کوین‌ها نه‌فقط ابزار پرداخت، بلکه بخش جدایی‌ناپذیر آینده اینترنت و اقتصاد دیجیتال هستند. از سیستم‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) گرفته تا بازی‌های بلاکچینی، از متاورس تا قراردادهای هوشمند، همه به‌نوعی با این دارایی‌های دیجیتال در ارتباط‌اند. هر پروژه‌ای که بخواهد در این فضا نوآوری کند، به نوعی توکن یا کوین برای مدل اقتصادی خود نیاز دارد.
چگونه کوین و توکن را از هم تشخیص دهیم؟
یکی از سوالات رایج کاربران تازه‌وارد به دنیای ارزهای دیجیتال این است:
” از کجا بفهمم یک دارایی دیجیتال کوین است یا توکن؟”
در این بخش، به شما یاد می‌دهیم چگونه با چند روش ساده اما دقیق، کوین را از توکن تشخیص دهید.
بررسی بلاکچین اختصاصی
مهم‌ترین تفاوت بین کوین و توکن، داشتن یا نداشتن بلاکچین اختصاصی است.
- اگر دارایی موردنظر بلاکچین مخصوص به خودش دارد، آن دارایی کوین است.
- اگر روی بلاکچین دیگری اجرا شده، آن دارایی توکن محسوب می‌شود.
چطور بفهمیم؟
به وب‌سایت رسمی پروژه بروید یا از منابع معتبر مثل CoinMarketCap یا CoinGecko استفاده کنید.
برای مثال:
- بیت‌کوین: بلاکچین اختصاصی خود را دارد → کوین
- تتر (USDT): روی بلاکچین‌های اتریوم، ترون، BSC اجرا می‌شود → توکن
بررسی آدرس قرارداد (Contract Address)
توکن‌ها معمولاً با یک آدرس قرارداد هوشمند (Smart Contract Address) در بلاکچین میزبان ثبت می‌شوند. درحالی‌که کوین‌ها چنین مشخصه‌ای ندارند.
مثال:
در CoinMarketCap، اگر وارد صفحه شیبا (SHIB) شوید، خواهید دید که یک Contract Address وجود دارد که معمولاً با عبارت‌هایی مثل:
0x… در اتریوم
bnb… در BSC
نمایش داده می‌شود. این نشانه واضحی از توکن بودن آن دارایی است.
در مقابل، دارایی‌هایی مانند BTC یا LTC چنین بخش‌هایی ندارند، چون قرارداد هوشمند ندارند → کوین
بررسی استاندارد توکن
اگر دارایی شما دارای استانداردهایی مثل زیر باشد، قطعاً توکن است:
- ERC-20 توکن‌های اتریوم
- BEP-20 توکن‌های بایننس اسمارت چین
- TRC-20 توکن‌های شبکه ترون
- ERC-721 یا ERC-1155 ، NFTها
این استانداردها فقط برای توکن‌ها به‌کار می‌روند. کوین‌ها به این استانداردها نیازی ندارند چون خودشان شبکه‌ای مستقل دارند.
بررسی کیف پول‌ها و شبکه‌ها
اگر هنگام ارسال یا دریافت دارایی، نیاز دارید شبکه خاصی (مثل ERC20 یا BEP20) را انتخاب کنید، احتمالاً با یک توکن سروکار دارید. در حالی که کوین‌ها اغلب فقط روی شبکه اصلی خود جابه‌جا می‌شوند.
مثال کاربردی:
- هنگام ارسال ETH ، نیازی به انتخاب شبکه نیست (فقط یک شبکه دارد) → کوین
- هنگام ارسال USDT، باید انتخاب کنید: ERC20, TRC20 یا BEP20 → توکن
جمع‌بندی تصویری:
با استفاده از این چهار روش ساده، می‌توانید در چند دقیقه تشخیص دهید که یک رمزارز(رمزدارایی) کوین است یا توکن. این آگاهی کمک می‌کند در زمان انتقال دارایی، انتخاب کیف پول، یا حتی سرمایه‌گذاری، اشتباه نکنید.
جمع‌بندی و نکات کلیدی برای تازه‌کارها
در دنیای گسترده ارزهای دیجیتال(دارایی‌های دیجیتال) ، دانستن تفاوت بین کوین و توکن یکی از مهم‌ترین اصول اولیه برای ورود موفق به این بازار است. اشتباه در تشخیص این دو می‌تواند باعث انتخاب کیف پول نامناسب، ارسال اشتباه دارایی، یا حتی تصمیم‌گیری غلط در سرمایه‌گذاری شود.
در این مقاله آموختیم که:
- کوین‌ها دارای بلاکچین اختصاصی هستند و نقش ارز(دارایی) پایه آن شبکه را ایفا می‌کنند. بیت‌کوین، اتریوم و لایت‌کوین از جمله کوین‌های معروف‌اند.
- توکن‌ها روی بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند و از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کنند. کاربرد آن‌ها بسیار متنوع است؛ از پرداخت در اپلیکیشن‌ها گرفته تا رأی‌گیری، پاداش و حتی نمایش دارایی‌های فیزیکی.
نکات کلیدی برای کاربران تازه‌کار:
✅ همیشه نوع دارایی را بررسی کنید
پیش از خرید، انتقال یا ذخیره یک رمزارز، مطمئن شوید که آیا کوین است یا توکن. این اطلاعات را می‌توانید از منابعی مانند CoinMarketCap یا CoinGecko بررسی کنید.
✅ از کیف پول مناسب استفاده کنید
برای کوین‌ها، از کیف پولی استفاده کنید که با شبکه آن کوین همخوانی دارد. برای توکن‌ها، حتماً به نوع استاندارد ( مثلاً
ERC20 یا BEP20) و شبکه موردنظر دقت کنید.
✅ در انتخاب شبکه هنگام انتقال، دقت کنید
یکی از رایج‌ترین اشتباهات، ارسال توکن به شبکه اشتباه است. مثلاً انتقال USDT از شبکه BEP20 به کیف پولی که فقط از ERC20 پشتیبانی می‌کند ممکن است منجر به از دست رفتن دارایی شود.
✅ به کاربردها توجه داشته باشید
درک اینکه توکن یا کوینی که خریداری می‌کنید چه کاربرد واقعی‌ای دارد، می‌تواند شما را از تصمیمات هیجانی یا پروژه‌های بی‌پشتوانه دور نگه دارد.
نتیجه‌گیری نهایی
شناخت دقیق تفاوت‌های کوین و توکن، مثل یاد گرفتن الفبای ارزهای دیجیتال(دارایی‌های دیجیتال) است. هرچه این پایه را بهتر یاد بگیرید، در ادامه مسیر سرمایه‌گذاری و استفاده از بلاکچین با اعتماد‌به‌نفس و موفقیت بیشتری پیش خواهید رفت.
اگر هنوز در شروع مسیر هستید، صرافی تیبوبیت با پشتیبانی حرفه‌ای، رابط کاربری ساده و آموزش‌های مفید، می‌تواند همراه مطمئنی برای اولین گام‌های شما در دنیای رمزارزها(رمزدارایی‌ها) باشد.
